Onderweg

Ik doe de deur dicht
straten lijken te huilen
wolken lijken te vluchten
Ik stap de bus in
mensen lijken te kijken
maar ik wil ze ontwijken
voordat ze mij zien

Het is al lang verleden tijd
dat je mijn verjaardag niet vergat
je onvoorwaardelijk koos voor mij

Ik zie de velden
langs me heen gaan huizen
het is stil achter de ruiten
wie kan mij zien
in blauwverlichte treinen
je hart is zo dichtbij me
maar het klopt niet

Het is al lang verleden tijd
Je zwarte haren en je lach
dat je heel de wereld voor mij was
Het zit nog veel te diep in mij
Dat ik mocht delen wat jij had
je door mijn haren ging en zei

Je kent mijn stem niet
wie ik ben is wat je nu ziet
wil je dansen met illusies
in gedachten
ben je verder dan het heden
wil je terug naar je verleden
zegt je dat iets

het is al lang verleden tijd

rode wijn op het terras
dat je heel de wereld voor mij was
het zit nog veel te diep in mij
maar ik vergat hoe jij me zag
dat ik zo anders ben dan jij

Ik loop de straat in
maar het zal me nooit verwarmen
omdat het mij niet kan omarmen
wie zou mij zien
het liefst zou ik willen schreeuwen.
ik zou oneindig willen schreeuwen,
maar het gaat niet

jij bent niet alleen van mij
ik kan de wereld laten zien
dat het zo beter is misschien
het is al lang verleden tijd
dat ik vergat hoe jij me zag
dat ik zo anders ben dan jij

Your eyesss

Could you look me in the eye and tell me that you're happy now?

There's a truth in your eyes, saying 'You'll never leave me.'

If you think my eyes are beautiful, it’s because they are looking at you.

He’d managed to do the one thing I could never do -- he’d moved on.

Oh how I feel about you now..

It's kind of crazy, I don't like you at all..
But maybe that's a lie..
Cause somehow I'm not happy,
for the fact that I can have anyone I like,
except for you..
And you aren't even nice..
And I can tell myself everyday, that I don't like you in anyway..
But when I saw you yesterday,
I realised,
that was a lie..

Funeral Blues

Zet alle klokken stil, zet het gerinkel af!

Deel vette kluiven uit, zodat geen hond meer blaft;

Sluit de piano, sla de trom en draag

De kist naar buiten, mensen treur vandaag.



Schrijf in het hemelblauw een tekst, heel groot

Met witte vliegtuigletters: HIJ IS DOOD;

Doe alle duiven van de stad een rouwband om hun nek,

En laat verkeersagenten surveilleren in jaquet.



Hij was mijn noord, mijn zuid, mijn west, mijn oost,

Mijn werken door de week, mijn ’s zondagstroost;

Mijn overdag, mijn nacht, mijn woord, mijn lied

Liefde voor eeuwig, dacht ik – maar zo was het niet.



Ik hoef geen sterren meer, laat ze vergaan,

Vernietig ook de zon, doe weg de maan;

Giet leeg de oceaan en kap het woud,

Want er is niets dat nu zijn waarde nog behoudt.


Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.

Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He Is Dead,
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.

He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last for ever: I was wrong.

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantle the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood.
For nothing now can ever come to any good.